Samen met Damien

Een blond meisje met blauwe ogen liep, door de gangen. Een licht grijnsje speelde op haar gezicht en ze keek achterom. Ze zag Damien niet meteen en liep de werkplaats binnen. Ze struikelde bijna en knalde tegen een tafel. Ze schrok en knalde achterover omdat de tafel naar voren verschoof. Ze bleef droog zitten en keek even rond. Door het lawaai was er niemand gekomen dus er was echt niemand. Gelukkig maar dacht ze. Ze keek even rond en wachtte dan rustig op Damien.

[Alleen wij!]

Damien kwam snel binnen lopen,het was juist begonnen met regenen en hij was al helemaal nat. Hij schudde zijn haar uit en leek even op een hond. Hij zag haar zitten en liep dan ook naar haar toe en nam dan ook gemakkelijk plaats naast haar. Alles wa echt nat,zijn kleren,zelfs binnen in zijn schoenen,maar koud had hij het niet. Nee de jongen had het warm,snikheet zelfs,soms had hij dat eens en de meeste dachten dan ook dat hij een of andere freak was.

Kira keek op en grinnikte even. "Ik ben lekker niet nat" zei ze iets plagend en stond weer op. Ze trok hem recht maar daardoor viel ze achterover tegen de tafel. Ze lag er nu zowat half op. Ze grijnsde even en keek hem dan aan. "Dit is misschien makkelijk" zei ze met een grijns en sprong op de tafel. Ze ging zitten en keek hem droogjes aan. Ze keek naar zijn natte kleding en glimlachtte.

"Gelukzak"zei hij tegen haar en hij snoof even. Zijn shirt kleefde zowat tegen zijn lijf,en dat liet hem even kou lijden. Hij trok het gauw uit en smeet het tegen de grond. Hij grijnsde toen ze achterover tegen de tafel viel,maar het was wel handiger voor hem nu. Hij liep naar de tafel toe en keek haar een tijdje aan,dan gaf hij haar een kus op haar lippen en streek zachtjes over haar armen.

Kira grinnikte even en kustte hem terug. Ze legde haar armen rond hem en drukte erg lang haar lippen op de zijne. Haar ene hand legde ze toch anders, natuurlijk op zijn borstr. Ze keek naar hem en hij had best wel spieren. Ze grinnikte eventjes en bleef kalm op de tafel zitten terwijl ze voor een lange tijd hem rustig aankeek. Ze had er wel zin in en hopelijk hij ook.

Hij keek haar zelf ook een lange tijd aan en glimlachte zachtjes. Hij legde zijn beide armen om haar heupen en gaf haar dan zelf ook een kus op haar lippen en streelde zachtjes over haar heupen. Zijn zilverkleurige ogen keken haar een hele lange tijd aan en gaf haar dan een kus in haar nek. Hij had spieren dat was zeker,maar vele verwachten dat niet van hem.

Kira keek hem rustig aan en zoende rustig mee. Haar ogen sloten zich even en ze legde de andere hand op zijn rug. Ze wreef er zachtjes maar strelend over en keek kort. Al snel sloten haar ogen weer en zoende ze iets heviger. Ze grinnikte en streelde over zijn borst. Ze was best benieuwd wie er als eerste zou beginnen. Zij begon vaker maar ze wilde Damien eens uittesten.

(I'm not a machine)

Damien keek haar even aan en volgde haar in haar kus,hij zette zijn handen op de tafel en duwde haar zo naar beneden. Hij duwde zich zelf dan ook op de tafel en ging verder met kussen. Nu zat hij over haar gebogen,maar als ze nu zou draaien dan lagen ze op de grond,hij zou welliswaar het hardste vallen maar veel zou dat hem niet gaan uitmaken,zolang er maar geen lasposten op hem zouden vallen want dan zou hij wel echt pijn gaan hebben.

Kira kustte mee en voelde hoe hij duwde. Ze grinnikte en lag daardoor op de tafel met hem boven haar. Ze glimlachtte zachtjes en drukte haar lippen weer erg lang op de zijne. Ze legde een hand op zijn rug waar ze rustig over streelde. Ze sloot haar ogen en streelde ook zijn wang met de andere hand. Ze opende haar mond een beetje en zoende zo verder. Zij hoopte ook dat er niemand kwam want dan zou ze heel kwaad worden.

Toen ze haar mond opende deed hij het zelfde. Hij legde zijn handen weer op haar heupen en kuste zo steeds verder met haar mee. Zijn hart sloeg enkele malen sneller als normaal. Er waren nog geen mensen binnen gekomen,maar dat zou niet lang meer duren,over een paar minuten zouden er cipiers en gevangene binnen komen om aan hun dagelijkse shift te beginnen.

Kira zoende rustig en bracht haar tong in zijn mond. Ze streelde met de hare de zijne en sloot haar ogen nog steeds. Ze duwde hem lichtjes verder en trok opeens haar topje uit. Ze grijnsde lichtjes en drukte weer haar lippen op de zijne waarna ze hem weer een tongzoen gaf. Ze liet haar hand op zijn wang en had geen idee dat er mensen elk moment binnen konden komen. Dat boeide haar op dit moment ook niet want ze was druk bezig nu.

Toen ze haar topje uit trok grijnsde hij eventjes en weer volgde hij haar in het kussen. Hij legde zijn hand in haar nek en sloot zijn ogen even. Toen stak iemand de sleutel in de deur,maar hij hoorde het niet omdat hij veels te druk bezig was met Kira. Hij hoorde haar zachte ademhaling ritmisch samen gaan met de zijne,en haar zachte huid tegen de zijne aan. Dan drukte hij een kus in haar nek.

Kira zoende rustig met hem mee en tongzoende daarna. Ze had haar ogen nog gesloten en streelde nog over zijn wang. Ze wreef zacht met de andere over zijn blote rug en keek dan even. Ook zij hoorde het niet en had dus niet door dat er zo meteen een bewaker naar binnen zou komen. Ze zoende weer verder en sloot opnieuw haar ogen. Ze liet haar handen van hem afglijden en friemelde wat aan zijn broek.

Toen ze aan zijn broek begon te friemelen ging de deur opeens open. Dat hoorde hij dus wel. Hij legde zijn armen weer om haar heen,en rolde van de tafel af. Hij maakte het gebaar om te zwijgen. "Er is een bewaker"zei hij zachtjes tegen haar. Met zijn voet haalde hij zijn shirt naar zich toe,en hij gaf het dan ook aan haar. "Trek dat maar aanvoor nu"zei hij tegen haar.

Kira hoorde de deur en schrok heel hard. Ze sprong zowat recht maar stopte zodat hij van de tafel af kon gaan. Ze sprong er dan ook meteen af en keek hem stil aan. Natuurlijk zweeg ze en ze slikte eventjes. In de gang zag ze de bewaker en ze kroop snel achter de muur waar ze de vorige keer ook stond. Ze nam het shirt aan en trok die ook aan maar op dat moment kwam de bewaker en verstijfde ze. Ze zweeg en beet op haar lip. Ze had geen idee wat ze moest zeggen en had nu pas door dat ze het shirt nog niet helemaal aanhad. Ze trok het snel naar beneden en zweeg.

Hij keek even naar de bewaker en beet op zijn onderlip. Hij nam twee kapotte ijzere buizen vast en schoof er langs achter een naar haar. "We waren vroeger begonnen,een bewaker liet ons binnen,we moesten deze twee buizen nog doen"zei hij tegen de man en snoof even. Nu moest hij maar hopen dat Kira hetzelfde ging zeggen. "Omdat we later op de dag hadden afgesproken met een vriend die ons kwam bezoeken"zei hij tegen de bewaker.

Kira nam het snel aan en zweeg even. "Euhh ja inderdaad" zei ze met een flauwe glimlach en keek dan even naar Damien. Ze werd een klein beetje nerveus, bang dat ze iets ging zeggen waardoor ze een probleem hadden. Ze beet op haar lip en keek snel naar de grond. Ze keek dan naar de bewaker en zweeg nog steeds. Ze kneep in de buis omdat ze steeds nerveuser werd.

"Dus kunnen we nu verder gaan met werken"vroeg hij kalm. Hij stond op en keek de man aan,die dan ook maar knikte en weer weg liep. Opgelucht haalde Damien adem en knielde hij neer bij haar. "Volgende keer doen we het ergens anders."zei hij egen haar. Hij drukte een kus op haar lippen en keek even rond,de bewaker was toch naar zijn hokje gegaan en las daar de krant.

Kira keek de bewaker na en keek dan weer naar Damien. Ze knikte maar en gaf een kus terug. Ze legde de buis neer en schoof de tafel voor de muur zodat het niet opviel. Ze ging erop zitten en keek dan naar Damien. Ze gaf nog een kleine kus en glimlachtte zachtjes. Ze trok zijn shirt weer uit en legde die opzij en keek hem aan. Ze hoopte dat ze nu niet gestoord werden want ze werd anders heel nerveus, net zoals nu.

Hij grijnsde even en streek langs haar buik. Hij duwde haar weer op de tafel en gaf haar weer een kus op haar lippen. Als de bewaker nu zou komen kijken dan waren ze gepakt,en dan kon een van hen waarschijnlijk vannacht in de isoleer cel door brengen,en echt veel zin had hij daar niet in,en zij waarschijnlijk ook niet. Maar een beetje spanning in het leven kon ook wel.

Kira keek even toen hij over haar buik streek en glimlachtte. Ze werd weer op de tafel geduwt en bleef dan ook liggen. Ze kustte mee en drukte haar lippen langer op de zijne. Haar ogen sloten zich weer en ze opende haar mond iets. Ze streelde kort over zijn wang maar liet haar handen wer van hem afglijden. Ze grinnikte even en begon weer wat aan zijn broek te friemelen.

Hij voelde enkele momenten lang haar hand op zijn wang maar toen begon ze weer te friemelen aan zijn broek. Hij legde zijn hand weer in haar nek en volgde haar weer in de kus. Veel meer kon hun nu niet meer storen,buiten misschien enkele gevangenen maar dat zou dan wel heel toevallig zijn moest dat gaan gebeuren,maar het was een kans van 1 op de 100.

Kira keek hem aan en grinnikte even. Ze deed zijn broek los en trok deze naar beneden. Verder kon ze niet omdat ze neerlag, onder hem nog wel. Ze grinnikte even en voelde de kus. Ze sloot opnieuw haar ogen en zoende met hem mee. Haar mond opende ze weer en hield haar ogen gesloten. Ze zoende door en streelde verder over zijn rug. Haar andere hand liet ze op zijn wang.

Toen zat hij er zonder broek. Hij ging met zijn handen langs haar heupen en deed zo haar broek zelf ook los en trok die ook naar beneden,aleen veel verder dan haar knieën raakte hij niet. Nu zaten ze hier,hij in zijn fel roze boxer short. De bewaker stond even op,maar zag niet goed en dacht dus dat ze weg waren. Eigenlijk hadden de twee daar geluk in.

Kira keek hem aan en grinnikte even. Ze hielp hem en stamptte haar broek grijnzend uit. Ze keek even naar zijn boxershort en grinnikte. "Mooi hoor" zei ze met een flauwe glimlach en keek hem aan. Zijzelf lag op de tafel met een groen met wit gestreepte bh en slipje. Ze keek er even naar en dan naar Damien. Ze grinnikte en gaf hem een kleine kus op zijn lippen.